10 października 1991 r., przed krakowskim Teatrem STU, francuski reżyser Yves Goulais postrzelił śmiertelnie Andrzeja Zauchę (+42 l.) oraz swoją żonę Zuzannę Leśniak-Goulais (+26 l.). Andrzej zginął na miejscu. Mimo prób reanimacji, niedługo potem w szpitalu zmarła Zuzanna. Nieprzewidziany przez nikogo finał tamtego koszmarnego wieczoru wywołał wielki szok i poruszenie wśród wszystkich, a zwłaszcza przyjaciół, bliskich, koleżanek i kolegów z estrady, jak i rzecz jasna, prostych zwyczajnych ludzi. Kraków żegnał Andrzeja Zauchę tłumnie, z wielkim smutkiem, we łzach. Andrzej Zaucha – polski wokalista rhythm-and-bluesowy i jazzowo-popowy, saksofonista altowy i perkusista, a także aktor musicalowy i filmowy oraz artysta kabaretowy. Z wykształcenia zecer. Był muzycznym samoukiem. Dokonał licznych nagrań płytowych, do filmów i seriali, m.in.Przybysze z Matplanety i Gumisie, oraz dla archiwum Polskiego Radia. Jego najpopularniejsze piosenki to: „Byłaś serca biciem”, „Baw się lalkami”, „C’est la vie – Paryż z pocztówki”, „Siódmy rok”, „Magia to ja”, „Wymyśliłem ciebie”, „Smakować świat”, „Jak na lotni”, „Bądź moim natchnieniem”, „O cudzie w tancbudzie”, „Czarny Alibaba” z repertuaru Heleny Majdaniec, „Rozmowa z Jędrkiem” nagrana z Andrzejem Sikorowskim oraz „Baby, ach te baby” z repertuaru Eugeniusza Bodo, nagrana z Ryszardem Rynkowskim.
Komentarze
Prześlij komentarz