W serwisach cyfrowych jest już dostępna kolejna część utworu „Non Fiction – Piano Concerto in Four Movements: IV. Semplice” Hani Rani.Nagradzana pianistka, kompozytorka, wokalistka i producentka sięgnęła po klasyczną formę koncertu fortepianowego. „Non Fiction”, nagrany z 45-osobową orkiestrą w legendarnym studio Abbey Road, ukaże się 14 listopada. Twórczość Hani Rani swobodnie przepływa pomiędzy muzyką klasyczną, jazzową, elektroniczną, eksperymentalną, filmową. Artystka nieustannie poszukuje nowych przestrzeni wyrazu, a nadchodzące wydawnictwo otwiera nowy rozdział w jej karierze. Po świetnie przyjętym albumie „Ghosts”, na którym przenikały się dźwięki fortepianu i muzyki elektronicznej, a łagodny wokal Rani kierował utwory w kierunku ambitnego popu, artystka sięga po klasyczną formę piano concerto, czyli koncertu instrumentalnego na fortepian z akompaniamentem orkiestry. W „Non Fiction” bardzo ważna jest także współczesna muzyka eksperymentalna i improwizowana. Tytuł „Non Fiction” sam w sobie zapowiada perspektywę, jaką Rani przyjęła podczas pracy nad albumem. Muzyka, choć jest wyrazem emocji staje się w tym projekcie również świadkiem historii. Służy do stworzenia przestrzeni dźwiękowej zbliżonej do reportażu czy dokumentu. Rani buduje strukturę dźwiękową nowej kompozycji na podstawie prawdziwych wydarzeń. Początki projektu sięgają roku 2020. Rani, dzięki zaproszeniu Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN, poznała kompozycje nastoletniej pianistki Josimy Feldschuh, a przede wszystkim historię ostatnich lat jej życia w getcie warszawskim.„Non Fiction” to dźwiękowa metafora współistnienia harmonii i rozpadu, w której ludzka dusza pozostaje niezłomna. Motywem przewijającym się przez cztery części kompozycji jest napięcie: między ciszą i dźwiękiem, spokojem i chaosem, harmonią i dysonansem. Efektem jest wyjątkowe dzieło: głębokie i poruszające, zarazem osobiste i uniwersalne.
Album
został nagrany w londyńskim studio Abbey Road wraz z 45-osobową
orkiestrą Manchester Collective pod batutą Hugh Hugh Tieppo-Brunta.
W powstaniu płyty duży udział mieli także uznani muzycy
eksperymentalni: saksofonista Jack Wyllie (m.in. Portico Quartet) i
perkusistka Valentina Magaletti (Moin, Vanishing Twin). Muzyka
skomponowana przez Rani nabrała wyjątkowego charakteru dzięki
przestrzeni na improwizacje. Znaczący wkład istotnych postaci z różnych
gatunków muzyki współczesnej wpłynął na ostateczny charakter dzieła.
Nagranie
w Studio Two przy Abbey Road 3 w Londynie to wyróżnienie i ogromny
sukces Hani Rani. Od powstania w 1929 roku w Abbey Road Studios
nagrywały i nagrywają legendy muzyki klasycznej i popularnej: od
Prokofiewa i Strawińskiego, przez The Beatles, Kate Bush, Massive
Attack, Adele, aż po Little Simz czy Idles. Od niemal stu lat Abbey Road
jest synonimem najwyższej jakości sprzętu, znakomitych umiejętności
inżynierów dźwięku i nowoczesnego podejścia do realizacji nagrań. Fakt,
że Hania Rani skomponowała „Non Fiction”, a następnie nagrała album
właśnie w Abbey Road nadaje dodatkowego znaczenia temu wydawnictwu. (polskamuzyka.pl)

Komentarze
Prześlij komentarz